تحولات راهبردی در منطقة خلیج فارس؛ رویکردی سیاسی- امنیتی

تحولات راهبردی در منطقة خلیج فارس؛ رویکردی سیاسی- امنیتی دکتر احمد جالینوسی* چکیده: بعد از پایان دوران صلح بریتانیایی و شروع عصر صلح آمریکایی، ایالات متحده نقش اساسی و مهمی در ساختار امنیتی خلیج فارس و ادارۀ ترتیبات آن به عهده گرفت و همچنان تلاش کرده پس از جنگ اول و دوم خلیج فارس، نفوذ و حضورش را تقویت کند؛ به ویژه اینکه در جریان اشغال کویت توسط عراق، کویت به عنوان یک عضو شورای همکاری خلیج فارس به وسیله سایر اعضای این سازمان امنیت منطقه ای حمایت نشده و آزادسازی کویت به وسیلۀ ائتلاف نیروهای چندملیتی تحت رهبری ایالات متحده فراهم گردید. پس از حادثۀ 11 سپتامبر 2001م. ایالات متحده با اتخاذ راهبرد یکجانبه گرایی، حضور خود را در منطقه افزایش داد و کوشش کرد به همراه متحد سنتی خود، بریتانیا، به کشور عراق در سال 2003 میلادی تهاجم کند و زمینۀ حضور هژمونیک خود را فراهم نماید؛ بنابراین، تحولات راهبردی تحت سیاست یکجانبه گرایانۀ جدید امنیتی آمریکا در جهت هژمونی این کشور در منطقه پدید می آید. نویسنده مقاله در طی این پژوهش تلاش می کند به سؤال «جهت و ابعاد تحولات راهبردی در منطقۀ خلیج فارس پس از تهاجم ایالات متحده و بریتانیا به عراق در سال 2003م. چیست؟» به روش توصیفی- تحلیلی خ دهد.